Ξεκίνησε χθες Τετάρτη το πρωί, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας, η δίκη της υπόθεσης της “Αγίας Σκέπης”, του “κολαστηρίου” των Χανιών, που συντάραξε όλη τη χώρα τον Απρίλιο του 2021 με τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες που είδαν το φως της δημοσιότητας για τον θάνατο ηλικιωμένων στον οίκο ευγηρίας.
Τελικά η δίκη διεκόπη, καθώς μία εκ των κατηγορουμένων δεν είχε δικηγόρο, με αποτέλεσμα ο νέος δικηγόρος που ανέλαβε την υπόθεση να χρειάζεται χρόνο για να μελετήσει τη δικογραφία και να προετοιμαστεί, με νέα ημερομηνία διεξαγωγής να ορίζεται η 13η Δεκεμβρίου.
Ταυτόχρονα, λόγω της δυσκολίας μετακινήσεων των εμπλεκόμενων και της διακοπής της λειτουργίας των Δικαστηρίων για την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων, το δικαστήριο όρισε και τις επόμενες δικάσιμους, οι οποίες θα είναι οι εξής: εκτός από τις 13/12/24, οι επόμενες δικάσιμοι που ορίστηκαν είναι για τον Ιανουάριο του 2025 στις 7, 8, 10, 13, 21, 22, 24, 29, 30 και 31.
Η δίκη αφορά 32 υποθέσεις θανάτων ηλικιωμένων, ενώ από την έρευνα των Αρχών διαπιστώθηκε πως σε διάστημα 6 χρόνων (2015-2021) πέθαναν τουλάχιστον 293 ηλικιωμένοι. Το κατηγορητήριο είναι πολύ βαρύ για τους 6 κατηγορούμενους, την ιδιοκτήτρια της δομής, την κόρη της, δύο γιατρούς και δύο νοσηλεύτριες. Η ιδιοκτήτρια κατηγορείται για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, η ίδια, η κόρη της και ο ένας γιατρός κατηγορούνται για συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης, ενώ και οι έξι κατηγορούνται για ένταξη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση και για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, τελεσθείσας με πράξεις και με παραλείψεις, κατά συρροή, τετελεσμένες και κατά συναυτουργία στο πλαίσιο συσταθείσας εγκληματικής οργάνωσης αναφορικά με 32 πρόσωπα, με κάποιους να εξαιρούνται από συγκεκριμένες περιπτώσεις αποθανόντων.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Ιούλιο εκδόθηκε βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Χανίων, με το οποίο αφαιρέθηκε η κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης, με τους συγγενείς των θυμάτων να ασκούν αίτηση αναίρεσης, και με απόφαση του Αρείου Πάγου αναιρέθηκε το βούλευμα και επανήλθε η κατηγορία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εντύπωση είχε προκαλέσει η ανατροπή της υπόθεσης αναφορικά με τον τόπο διεξαγωγής της δίκης, αφού με βούλευμά του ο Άρειος Πάγος, επικαλούμενος λόγους «δημοσίας ασφάλειας και τάξης», μετέφερε την πολύκροτη δίκη από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Κρήτης στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, λόγω του όγκου μαρτύρων που υπολογίζεται ότι θα είναι τεράστιος, υπό τον φόβο επεισοδίων.
Οι κατηγορίες
Οι έξι κατηγορούμενοι, οι οποίοι έχουν αποφυλακιστεί με περιοριστικούς όρους λόγω παρέλευσης του 18μηνου, θα καθίσουν στο εδώλιο ως υπεύθυνοι για τον θάνατο 32 ηλικιωμένων, αλλά και για τις απαράδεκτες συνθήκες διαμονής που επικρατούσαν στο γηροκομείο.
Σύμφωνα με το protothema.gr, στο εδώλιο του κατηγορουμένου θα καθίσουν οι συνιδιοκτήτριες, μητέρα και κόρη (η μία είναι και διαχειρίστρια της εταιρείας), δύο γιατροί, ένας παθολόγος και ένας ψυχίατρος, εκ των οποίων ο πρώτος ήταν υγειονομικός υπεύθυνος, η προϊσταμένη νοσηλεύτρια και η μαγείρισσα.
Η πολυσέλιδη απόφαση του Αρείου Πάγου περιγράφει το άθλιο καθεστώς διαβίωσης, τις άθλιες υγειονομικές συνθήκες που επικρατούσαν και το απαράδεκτο διατροφολόγιο, ενώ γίνεται λόγος για κακομεταχείριση των ηλικιωμένων.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι αρεοπαγίτες, οι κατηγορούμενοι προέβαιναν, και ειδικά σε όσους έπασχαν από έκπτωση των νοητικών τους λειτουργιών, «στην τακτική της “μηχανικής καθήλωσης”, ήτοι της πλήρους ακινητοποίησης καθ’ όλο το εικοσιτετράωρο στις κλίνες τους ή σε αναπηρικά αμαξίδια, με χρήση ιμάντων περίδεσης και ζωνών ασφαλείας στα αμαξίδια, αφού οι ηλικιωμένοι, στην πλειοψηφία τους και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα, ακινητοποιούνταν πλήρως και μόνιμα στις κλίνες τους με χρήση ιμάντων περίδεσης, οι οποίοι τοποθετούνταν στα αντιβράχια των χεριών των ηλικιωμένων και στα πόδια τους, στο ύψος των αστραγάλων».
Ακόμη, προέβαιναν «στην πλειοψηφία των ηλικιωμένων σε “χημική καθήλωση”, μέσω της χορήγησης σε αυτούς, άμεσα και σε σταθερή βάση, ισχυρών κατασταλτικών ψυχιατρικών φαρμακευτικών σκευασμάτων (ισχυρά ηρεμιστικά), προκειμένου να αδρανοποιούνται οι πνευματικές τους λειτουργίες και να κάμπτεται η κινητικότητά τους, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα οι ηλικιωμένοι σταδιακά να χάνουν την επαφή τους με το περιβάλλον, να είναι μονίμως ληθαργικοί και καθηλωμένοι σε καρέκλες και αναπηρικά αμαξίδια, μη μπορώντας να ελέγξουν το σώμα τους και την κίνησή τους, αλλά και αδυνατώντας να αντιδράσουν στη μόνιμη ακινητοποίησή τους και καθήλωσή τους σε ένα σημείο, αφού ήταν μόνιμα ευρισκόμενοι σε αυτήν την κατάσταση “καταστολής”».