Πηγές του τουρκικού υπουργείου Άμυνας ανέφεραν για το θέμα πως «αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στη στάση των δύο χωρών όσον αφορά τους S-400 και τα F-35
Του Αντώνη Αντζολέτου
Μετρ των «ελιγμών» ο Ερντογάν συνηθίζει να ανοίγει πολλά μέτωπα. Οι εκλογές στις ΗΠΑ, ωστόσο δεν επιτρέπουν τολμηρές κινήσεις και τον έχουν αδρανοποιήσει σε μεγάλο βαθμό. Σίγουρα θέλει να δει τι θα κάνει με τα F-35 και αν μπορεί να έχει μια δεύτερη ευκαιρία μιας και αισθάνεται πως χάνει σημαντικό έδαφος σε σχέση με την Ελλάδα. Καλά τα Eurofighter, αλλά F-35 δεν είναι. Σίγουρα, πάντως δεν συμβαδίζουν με τους S-400 που έτσι και αλλιώς «σαπίζουν» σε κάποιες αποθήκες.
Πηγές του τουρκικού υπουργείου Άμυνας ανέφεραν για το θέμα πως «αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει καμία αλλαγή στη στάση των δύο χωρών όσον αφορά τους S-400 και τα F-35. Εμείς πάντοτε δηλώνουμε ότι δεν είναι σωστό για τους συμμάχους να επιβάλλουν περιορισμούς ή κυρώσεις ο ένας στον άλλον και ότι αυτό δεν συνάδει με το πνεύμα της συμμαχίας».
Ο Τούρκος πρόεδρος δεν θα σταματήσει να ψάχνει για νέους συμμάχους – εταίρους εκτός των ορίων της γηραιάς ηπείρου. Κίνα, Ρωσία, Ιράν και στο μέλλον και οι BRICS έχουν μπει στο στόχαστρό του.
Όλα αυτά αποτελούν συνέπειες των διεξόδων που θέλει να βρει, καθώς δεν είναι μόνο τα οπλικά συστήματα που δεν καταφέρνει να πάρει, αλλά και το γεγονός πως οι πύλες της Ε.Ε. παραμένουν κλειστές.
Επιμύθιο: προσπαθεί η Δύση να στρέψει την προσοχή του προς αυτόν και να παραδεχτεί πως τον έχει ανάγκη. Και υπάρχουν χώρες που δεν σταματούν να δείχνουν το ενδιαφέρον τους και τον βοηθούν να παραμένει στο παιχνίδι μέσω εκβιασμών.
Κάθε φορά που συναντάει τον Έλληνα πρωθυπουργό και το ραντεβού ανανεώνεται με μεγαλύτερες προσδοκίες για λίγους μήνες μετά σημαίνει πως τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Ή τουλάχιστον δεν είναι άσχημα. Αυτό συνέβη και μετά το τετ α τετ του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη.
Αποτιμήθηκε πολύ θετικά το γεγονός πως στην ανακοίνωση της τουρκικής προεδρίας αναφερόταν και η διακήρυξη των Αθηνών. Το ήρεμο κλίμα είναι το ζητούμενο, αν και με το κυπριακό ο Ερντογάν δεν κρύβει καθόλου το σκληρό του πρόσωπο. Η αναφορά του από το βήμα του ΟΗΕ ήταν σαφής δυναμιτίζοντας την έναρξη των συζητήσεων. Για αυτό το λόγο, άλλωστε υπήρξε ηχηρή απάντηση από τον Έλληνα πρωθυπουργό σήμερα τα ξημερώματα.
Το Κυπριακό αποτελεί την κορωνίδα της φιλόδοξης περιφερειακής στρατηγικής της Άγκυρας και υποχωρήσεις δεν θα υπάρξουν. Εκτός από τα δυο κράτη για την Τουρκία δεν υπάρχει καμία άλλη συζήτηση.
Ο Ταγίπ Ερντογάν επανέλαβε, μεταξύ άλλων, και την αναγνώριση του ψευδοκράτους που ζητεί η Άγκυρα από το 1983. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι αυτή η συζήτηση να ταράξει τα «ήρεμα νερά» που έχουν παγιωθεί μετά τους σεισμούς στην Αττάλεια. Αν ο Ερντογάν ψάχνει να βρει μια ευκαιρία, σίγουρα το κυπριακό του τη δίνει. Η πορεία προς τη Χάγη είναι γεγονός πως δεν θα είναι εύκολη. Οι ακραίες απαιτήσεις της Τουρκίας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να βρεθεί κοινός τόπος κατά τη διάρκεια του πολιτικού διαλόγου.
Διπλωματικές πηγές ανέφεραν πως οι δυο υπουργοί Εξωτερικών θα θέσουν τους όρους του «παιχνιδιού» με όλα τα προκαταρκτικά θέματα το επόμενο διάστημα και αν υπάρχει πρόοδος οι δυο αρχηγοί στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας στην Άγκυρα τον Ιανουάριο θα ανάψουν το «πράσινο φως» για να προχωρήσει η δύσκολη ατζέντα των θαλασσίων ζωνών.
Όσον αφορά το θέμα της ανασχέσεως των μεταναστευτικών ροών εκτιμάται πως η Τουρκία θα δείξει ένα διαφορετικό πρόσωπο και θα εφαρμόσει τη συμφωνία του 2016. Η «γκρίζα ζώνη» σε αυτό το πεδίο δημιουργείται από τη στάση της Γερμανίας.