Η Έλλη Τρίγγου μιλά για τις καλλιτεχνικές διαδρομές της, αλλά και τις ανθρώπινες ανησυχίες της σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Marie Claire. H ηθοποιός πρωταγωνιστεί αυτή τη σεζόν στη δραματική σειρά του ΑΝΤ1 «Η Μάγισσα».
«Αντιλαμβάνομαι το μεταφυσικό στοιχείο ως προέκταση του φυσικού, ως μέρος του. Το μεταφυσικό είναι το κομμάτι του φυσικού που απλώς δεν το έχουμε ακόμη αντιληφθεί, δεν το έχουμε βάλει σε λόγια. Ο ψυχισμός και ο νους μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με τα πάντα γύρω μας, τη φύση, τα ζώα τους άλλους ανθρώπους – είμαστε ένα σύστημα.
Πιστεύω πως όλοι έχουμε δυνατότητες που στο πέρασμα των χιλιετιών έχουν κατασταλεί, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα γιατί ένας άνθρωπος, ο οποίος χρησιμοποιεί μόνο ένα κομμάτι των δυνατοτήτων του είναι πολύ πιο εύκολα χειραγωγήσιμος από έναν άλλον που φτάνει σε άλλα επίπεδα αυτογνωσίας και ενσυνειδητότητας, ξέρει ποιος είναι και έχει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του.»
Πόσο βρίσκει θεραπευτική τη δουλειά της
«Βέβαια. Λειτούργησε καταρχάς θεραπευτικά σε σχέση με την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου (εσωστρεφής, ντροπαλή, κλειστή) και τον τρόπο με τον οποίο μπορώ να σταθώ απέναντι στον κόσμο (πρέπει να νιώσω πολύ ασφαλής για να είμαι ο εαυτός μου). Κάνω μία δουλειά που με βάζει απέναντι σε ό,τι με τρομάζει.
Παρατηρώ τον εαυτό μου να υπάρχει μέσα σε καταστάσεις που δεν μπορούσα να φανταστώ και κάθε φορά τα πάω όλο και καλύτερα, με πάθη και με λάθη. Νιώθω ότι εξελίσσομαι. Στη δουλειά μου ο μόνος τρόπος να κριθείς είναι ο χρόνος. Δεν μπορώ να σου πω για μένα τι ηθοποιός είμαι.»
Την τρομάζει η υπερέκθεση της τηλεόρασης;
«Με τρόμαζε αυτή η υπερέκθεση και δικαίως. Νικάει το ότι σου δίνει τη δυνατότητα να απευθυνθείς σε πολύ περισσότερους ανθρώπους, από τη μία άκρη της Ελλάδας στην άλλη, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση σε άλλον τρόπο ψυχαγωγίας. Αν μπορείς να είσαι μέρος μιας κατάστασης που τους προσφέρει κάτι καθαρό, όμορφο και παιδαγωγικό, το βρίσκω πολύ όμορφο.»
Έχει βγάλει τα δικά της συμπεράσματα για τον έρωτα;
«Έχω βγάλει κάποια για σήμερα, χθες μπορεί να ήταν άλλα, αύριο ίσως να είναι διαφορετικά. Μιλώντας από τη θέση ενός ανθρώπου που έχει πολύ μεγάλο φόβο δέσμευσης, καθώς έχω φοβία εγκατάλειψης και απόρριψης, που έχω ένα κομμάτι μέσα μου πολύ αρματωμένο, καταλαβαίνω ότι είναι προτιμότερο να πάρεις το ρίσκο που συμπεριλαμβάνει το δόσιμο. Αφού τώρα ζούμε, ας ζήσουμε ολοκληρωτικά, ας πιάσουμε τη ζωή από τα μαλλιά, οι παρελθοντικές προβολές δεν εξυπηρετούν. Ας ζήσουμε το τώρα.»
ΠΗΓΗ in.gr