Ακόμη δεν μπορεί να πιστέψει ο Βιντσέντσο Ιταλιάνο πώς έχασε η Φιορεντίνα στον τελικό του Conference League από τον Ολυμπιακό…
Η Φιορεντίνα έκλεισε με νίκη τις υποχρεώσεις της στη φετινή σεζόν καθώς επικράτησε με 3-2 στο Μπέργκαμο της Αταλάντα σε εξ αναβολής παιχνίδι χωρίς κανένα βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Στις δηλώσεις του μετά το ματς ο Βιντσέντσο Ιταλιάνο πάντως αναφέρθηκε στον Ολυμπιακό και έδειξε πως ακόμη δεν έχει χωνέψει την ήττα του στον τελικό του Conference League τονίζοντας πως απόψε κιόλας θα ξαναέπαιζε αν μπορούσε αυτό το παιχνίδι.
«Όλοι πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του κύκλου, αλλά δεν τα καταφέραμε», ανέφερε για τον τελικό με τον Ολυμπιακό.
Όσα είπε ο Ιταλιάνο:
Για την αποχώρησή του από τον πάγκο της ομάδας: «Ήταν τρία υπέροχα χρόνια που θα μου επιτρέψουν να φύγω διαφορετικά από ό,τι όταν έφτασα. Φεύγω γεμάτος εμπειρίες. Ευχαριστώ πολύ τον σύλλογο, τους παίκτες που προπονούσα κι όλους τους οπαδούς της Φιορεντίνα. Το ταξίδι για εμένα, ακόμα κι αν δεν πήραμε κάποιο τρόπαιο, ήταν υπέροχο.
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Προχωράμε μπροστά, αλλά οι σχέσεις που δημιουργήσαμε θα μείνουν για πάντα. Αποφάσισα να φύγω γιατί όταν φτάσεις σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο και δεν μπορείς να προχωρήσεις περισσότερο και το περιβάλλον απαιτεί μεγαλύτερη προσπάθεια, νομίζω ότι έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσεις. Νομίζω ότι τα έδωσα όλα, πρέπει να προχωρήσουμε και να αφήσουμε χώρο για νέες ιδέες και νέες σκέψεις. Αυτό είπα στον πρόεδρο. Πήραμε όλοι μαζί αυτή την τελική απόφαση πριν από λίγες εβδομάδες. Όταν φτάνεις σε ένα συγκεκριμένο σημείο, πρέπει να σταματήσεις. Φεύγω βελτιωμένος, ελπίζω να έχω αφήσει κάτι σε αυτή την ομάδα, νομίζω ότι ήταν τρία θετικά χρόνια».
Για την πιο στενάχωρη στιγμή της πορείας του με τη Φιορεντίνα: «Θα έπαιζα ξανά απόψε κιόλας τον τελικό με τον Ολυμπιακό. Ήμασταν όλοι πεπεισμένοι ότι μπορούσαμε να τους νικήσουμε. Όλοι πιστεύαμε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε στο τέλος του κύκλου, αλλά δεν τα καταφέραμε. Η πιο θλιβερή στιγμή ήταν η απώλεια του διευθυντή μας του Μπαρόνε, η χειρότερη από τότε που είμαι στο ποδόσφαιρο. Η αγάπη που είχαμε για εκείνον μας ώθησε σε ένα συναισθηματικό τέλος. Μακάρι να μην είχα ζήσει αυτή την τραγωδία. Υπήρξαν μερικές αξέχαστες στιγμές μέσα στα αποδυτήρια χάρη στα λόγια του αρχηγού και του διευθυντή. Στο ποδόσφαιρο ανοίγουν νέες σελίδες. Κατά τη γνώμη μου ήταν τρία υπέροχα χρόνια. Τόσο εγώ όσο και τα αγόρια σε αυτά τα τρία χρόνια έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο».