Πλέον τα χάλκινα μετάλλια μοιάζουν με προϊστορικά ευρήματα
Όταν κέρδιζαν τα μετάλλιά τους στο Παρίσι 2024 οι αθλητές φαντάζονταν ότι θα έμεναν στην ιστορία. Αυτό που δεν περίμεναν ήταν ότι τα μετάλλια θα τους έμεναν… στη σκουριά! Η απογοήτευση δεν αφορά μόνο τη φθορά, αλλά και τη δημιουργική γεωμετρία που αποκτούν, αφού πλέον τα χάλκινα μετάλλια μοιάζουν με προϊστορικά ευρήματα.
Ο κολυμβητής Κλέμαν Σέκι, σε μια στιγμή δημιουργικής απόγνωσης, ανέβασε τη φωτογραφία του σχολιάζοντας ότι θυμίζει «δέρμα κροκόδειλου». Ο δε συναθλητής του, Γιοάν Ντουά-Μπρουάρ, προχώρησε ακόμα παραπέρα, ανακηρύσσοντας το μετάλλιό του σε ιστορικό κειμήλιο, αναφερόμενος σε αυτό ως «Παρίσι 1924». Μια αναφορά που ίσως και να δικαιολογείται, εάν αναλογιστεί κανείς τη ρετρό αισθητική που προκάλεσε η φθορά του.
Η κατάσταση δεν περιορίστηκε στους Γάλλους αθλητές, αλλά – όπως και οι Ολυμπιακοί – είχε οικουμενική διάσταση. Από τη Βρετανίδα δύτρια Γιασμίν Χάρπερ, μέχρι τον Αμερικανό σκέιτερ, Νάιτζα Χιούστον, η απογοήτευση έχει μετατραπεί σε παγκόσμια διαμαρτυρία. Αν συνεχιστεί αυτή η φθορά, δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια τα μετάλλια του Παρισιού 2024 να πωλούνται σε παλαιοπωλεία ή, όπως τα λένε στο χωριό μου, “thrift shops”!
Οι διοργανωτές, μάλλον, επηρεασμένοι από τη μόδα της ανακύκλωσης, αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν υλικό από τον Πύργο του Άιφελ για τα μετάλλια. Αν και η ιδέα ήταν – πράγματι – καλή ως προς τη συμβολικότητά της, θυμίζει περισσότερο σκουριασμένα κάγκελα του μπαλκονιού της γιαγιάς του, τα οποία βάφτηκαν με σπρέι βιαστικά, ώστε να μη χαλάσει η αισθητική των απρόσμενων επισκεπτών.
Τι μένει λοιπόν για τους αθλητές; Ίσως να φτιάξουν τις δικές τους θήκες αποθήκευσης με αποσμητικά χώρες και αντιοξειδωτικές ιδιότητες, ή, πιο απλά, να αρχίσουν να τα βουρτσίζουν με ευλάβεια και αγάπη καθημερινά, ευχόμενοι να μην είναι τα επόμενα θύματα της σκουριάς;
Όσο για τους διοργανωτές; Ίσως ήρθε η ώρα να σκεφτούν μια νέα καμπάνια “Παρίσι 2024 – Οι Αγώνες που… μαθαίνουμε να αγαπάμε τη φθορά”. Αν μη τι άλλο, εάν το Παρίσι είναι για ένα πράγμα γνωστό… ή και για δύο είναι – το κέντρο της Γαλλικής Επανάστασης και η καθαρότητα που διαπνέει τα σοκάκια (ή όχι!) του Παρισιού – Ça sent bon! Μια χροιά σκουριάς δεν έβλαψε κανένα, λοιπόν. Αν μη τι άλλο, προσφέρουν κάτι μοναδικό: μετάλλια με χαρακτήρα και μια δόση από άρωμα ιστορίας. Ή της σκουριάς – αν προτιμάτε!