Η φετινή πορεία της «βασίλισσας» στο Champions League σημαδεύτηκε από ένα αρνητικό ρεκόρ ηττών, με τον αποκλεισμό από την Άρσεναλ να επισφραγίζει μια απογοητευτική ευρωπαϊκή σεζόν για τους «μερένγκες» – Γιατί αυτή η Ρεάλ, με όλα της τα ταλέντα, δεν είναι -ακόμα- ομάδα
Ο Κάρλο Αντσελότι βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής μετά την καθαρή ανωτερότητα της Άρσεναλ και στα δύο ματς των προημιτελικών. Η έλλειψη αγωνιστικού πλάνου, η φτωχή κυκλοφορία της μπάλας και η απουσία συνοχής έχουν κάνει τους οπαδούς να αμφισβητούν τον Ιταλό, παρά τις δύο κατακτήσεις Champions League στη δεύτερη θητεία του. Οι προσδοκίες για μια ακόμα επική «remontada» (ανατροπή) στο Σαντιάγο Μπερναμπέου δεν δικαιώθηκαν και η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι κατέρρευσε, δείχνοντας έλλειψη οργάνωσης, ιδεών και συνοχής.
Οι οπαδοί της Ρεάλ ήλπιζαν ότι οι γαλαξίες της ομάδας – Κιλιάν Εμπαπέ, Τζουντ Μπέλινγκχαμ, Βινίσιους Τζούνιορ και Ροντρίγο – θα έκαναν το θαύμα τους, όπως συνέβη στο παρελθόν κόντρα σε Μάντσεστερ Σίτι, Τσέλσι και Παρί. Το ματς ξεκίνησε με ένταση, με τον Βινίσιους να στέλνει τη μπάλα στα δίχτυα μόλις στο 2ο λεπτό, αλλά το γκολ ακυρώθηκε για οφσάιντ. Η απόκρουση πέναλτι του Τιμπό Κουρτουά στον Μπουκάγιο Σάκα έδωσε περαιτέρω ώθηση στις ελπίδες, αλλά αυτό ήταν όλο: «πολύς θόρυβος, λίγα καρύδια», όπως λένε στην Ισπανία.
Χωρίς πλάνο, χωρίς ελπίδα
Η Ρεάλ προσπάθησε να επιβάλει γρήγορο ρυθμό, με τον Κουρτουά να βγάζει γρήγορες επανεκκινήσεις και τους Εμπαπέ-Βινίσιους να επιχειρούν ατομικές ενέργειες. Ωστόσο, η Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα, καλά οργανωμένη και πειθαρχημένη, δεν άφησε περιθώρια. Η ακύρωση πέναλτι του Εμπαπέ μετά από έλεγχο VAR για ανύπαρκτο φάουλ του Ντέκλαν Ράις έκοψε τα φτερά των «μερένγκες». Στο δεύτερο ημίχρονο η Ρεάλ έγινε ακόμα πιο προβλέψιμη. Ο Μπέλινγχαμ αντί να σουτάρει, έψαχνε επαφή για πέναλτι. Ο Βινίσιους σε μία καλή ευκαιρία άργησε χαρακτηριστικά. Το παιχνίδι των «μερένγκες» βασίστηκε σε ατομικές εμπνεύσεις και σέντρες-προσευχές στην περιοχή της Άρσεναλ, όπου περίμεναν… ανενόχλητοι οι στόπερ του Αρτέτα. Η είσοδος του Έντρικ, του Μόντριτς και άλλων δεν άλλαξε την εικόνα, με τον Αντσελότι να φαίνεται ανήμπορος να βρει λύσεις.
Η κληρονομιά του παρελθόντος δεν έφτασε
Σε αντίθεση με τις θρυλικές ανατροπές του παρελθόντος, όπου παίκτες όπως ο Καρίμ Μπενζεμά, ο Τόνι Κρόος και ο Λούκα Μόντριτς έδειχναν ηγεσία και ψυχραιμία, η φετινή Ρεάλ δεν είχε τέτοια χημεία. Η αποχώρηση του Κρόος και η άφιξη του Εμπαπέ διέλυσαν την ισορροπία της περσινής πρωταθλήτριας Ευρώπης, ενώ οι τραυματισμοί στην άμυνα και η έλλειψη βάθους στο ρόστερ δυσκόλεψαν την κατάσταση. Ο Αντσελότι δεν κατάφερε να ενώσει τους «αστέρες» σε μια λειτουργική ομάδα, αποτυγχάνοντας στην κύρια αποστολή του.
Μια ταπεινωτική βραδιά
Το γκολ του Σάκα, μετά από υπέροχη ομαδική κίνηση της Άρσεναλ, και το δεύτερο τέρμα του Γκάμπριελ Μαρτινέλι στο φινάλε, έκαναν το 5-1 στο σύνολο ακόμα πιο βαρύ. Οι αποδοκιμασίες στο Μπερναμπέου, με πολλούς οπαδούς να αποχωρούν πριν το τέλος, αντικατόπτριζαν την απογοήτευση. Η εικόνα του Εμπαπέ να αποχωρεί τραυματίας, συνοδευόμενος από σφυρίγματα, ήταν συμβολική για την κατάρρευση των προσδοκιών.
Κακός σχεδιασμός και «πληγές» από την αποχώρηση του Κρόος
Ποιοι φεύγουν, ποιοι έρχονται;
Το καλοκαίρι προβλέπεται «καυτό» για τη Ρεάλ, με αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον του συλλόγου. Παίκτες όπως οι Λούκας Βάθκεθ και Λούκα Μόντριτς, που ολοκληρώνουν τα συμβόλαιά τους, ίσως αποχαιρετήσουν, ενώ άλλοι, όπως οι Ροντρίγο, Ασένσιο ή Τσουαμενί, δεν έχουν πείσει με την απόδοσή τους. Το ερώτημα είναι ποιοι θα βρεθούν στην έξοδο, ειδικά αν έρθει νέος προπονητής με διαφορετικό πλάνο.
Στο μεταγραφικό μέτωπο, η άμυνα είναι η προτεραιότητα, με το όνομα του Τρεντ Αλεξάντερ-Άρνολντ να ακούγεται έντονα. Οι μακροχρόνιοι τραυματισμοί των Καρβαχάλ και Μιλιτάο καθιστούν επιτακτική την ενίσχυση, αλλά η Ρεάλ θα πρέπει να κοιτάξει και τη μεσαία γραμμή, όπου η δημιουργικότητα υστερεί. Το αν θα υπάρξουν μεγάλες «βόμβες» εξαρτάται από το πορτοφόλι και τις φιλοδοξίες του Πέρεθ.
Απογοητευτική παρουσία
Η εμφάνιση κόντρα στην Άρσεναλ ανέδειξε μόνο έναν παίκτη που στάθηκε στο ύψος των προσδοκιών: τον Τιμπό Κουρτουά, που έσωσε πέναλτι και κράτησε την ομάδα ζωντανή. Αντίθετα, παίκτες όπως ο Βινίσιους, Κιλιάν Εμπαπέ, ο Τζουντ Μπέλινγκχαμ και ο Ροντρίγο απογοήτευσαν, ενώ οι επιλογές του Αντσελότι, όπως η τοποθέτηση του Άλαμπα ως αριστερού μπακ, προκάλεσαν προβληματισμό.
Η Ρεάλ είχε να ανατρέψει τρία γκολ από το πρώτο ματς στο Λονδίνο, αλλά η εμφάνισή της στη ρεβάνς ήταν μακριά από τις προσδοκίες, με την Άρσεναλ του Μικέλ Αρτέτα να κυριαρχεί τακτικά και να εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες των γηπεδούχων. Οι οπαδοί αποχώρησαν απογοητευμένοι, βλέποντας την ομάδα τους να αποκλείεται χωρίς να δείξει το γνωστό της πάθος.
Ο Αντσελότι στο στόχαστρο
Ο αποκλεισμός έχει πυροδοτήσει θύελλα αντιδράσεων στη Μαδρίτη, με τον Κάρλο Αντσελότι να βρίσκεται στο επίκεντρο της κριτικής. Ο Ιταλός τεχνικός, που κάποτε θεωρούνταν «μαέστρος» των μεγάλων στιγμών, βρίσκεται πλέον με το… ενάμιση πόδι εκτός Σαντιάγο Μπερναμπέου, καθώς οι οπαδοί και οι αναλυτές καταλογίζουν σειρά «αμαρτημάτων» που οδήγησαν την ομάδα σε αυτή την απογοητευτική κατάληξη.
Η ήττα από την Άρσεναλ δεν ήταν απλώς ένας αποκλεισμός, αλλά μια επιβεβαίωση των προβλημάτων που ταλανίζουν τη Ρεάλ φέτος. Η ομάδα εμφανίστηκε χωρίς σχέδιο, χωρίς συνοχή και με ελάχιστες ιδέες πέρα από προβλέψιμα πλάγια γέμισμα που δεν κατέληγαν πουθενά. Η απουσία δημιουργικότητας, ιδιαίτερα μετά τον τραυματισμό του Ντάνι Θεμπάγιος τον Φεβρουάριο, αποκάλυψε την έλλειψη τακτικής ταυτότητας, με την ομάδα να βασίζεται αποκλειστικά στην ατομική ποιότητα των επιθετικών της.
Οι αποφάσεις που εξόργισαν
Οι επιλογές του Αντσελότι στη διαχείριση του ρόστερ έχουν προκαλέσει έντονο προβληματισμό. Οι οπαδοί ζητούν λιγότερο χρόνο συμμετοχής για τον Λούκας Βάθκεθ, τον οποίο θεωρούν περιορισμένων δυνατοτήτων, και περισσότερες ευκαιρίες για τους νεαρούς Έντρικ και Αρντά Γκιουλέρ, που θεωρούνται το μέλλον της ομάδας. Η αδυναμία του Ιταλού να ενσωματώσει αποτελεσματικά τους πιτσιρικάδες στο rotation έχει γίνει σημείο τριβής, με πολλούς να κατηγορούν τον Αντσελότι ότι δεν εμπιστεύεται τη νέα γενιά.
Ένα στυλ χωρίς πυξίδα
Το αγωνιστικό στυλ της Ρεάλ υπό τον Αντσελότι έχει χαρακτηριστεί από πολλούς «ανύπαρκτο». Η ομάδα φάνηκε να χάνει την ταυτότητά της μετά τον τραυματισμό του Θεμπάγιος, του μοναδικού μέσου που μπορούσε να δώσει «νόημα» στην κυκλοφορία της μπάλας. Στον αγώνα με την Άρσεναλ, η Ρεάλ δεν είχε ούτε βάθος, ούτε σύνδεση μεταξύ των γραμμών, ούτε συνοχή, με αποτέλεσμα να μοιάζει χαμένη στο γήπεδο. Οι οπαδοί, που έχουν συνηθίσει την ομάδα τους να κυριαρχεί στην Ευρώπη, δεν συγχωρούν αυτή την εικόνα.
Παρά το γεγονός ότι ο Αντσελότι έχει ακόμα ένα χρόνο συμβόλαιο, η θέση του μοιάζει πιο επισφαλής από ποτέ. Οι εναπομείναντες στόχοι σε La Liga, Κύπελλο Ισπανίας και Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων ίσως του δώσουν μια τελευταία ευκαιρία να σώσει τη σεζόν, αλλά η εμπιστοσύνη των οπαδών έχει κλονιστεί. Η απαίτηση για αλλαγή στον πάγκο είναι πιο έντονη από ποτέ, με πολλούς να πιστεύουν ότι ο κύκλος του Ιταλού στη Μαδρίτη έχει ολοκληρωθεί.
Η Ρεάλ έτρεξε 8,5 χλμ. λιγότερα από την Άρσεναλ
Ο αποκλεισμός συνοδεύτηκε από μια στατιστική που αποτυπώνει τις αδυναμίες των «μερένγκες» στη φετινή διοργάνωση. Σύμφωνα με τα δεδομένα της UEFA, η Ρεάλ κάλυψε 107,5 χιλιόμετρα στον επαναληπτικό του Σαντιάγο Μπερναμπέου, έναντι 116 χιλιομέτρων της Άρσεναλ, μια διαφορά 8,5 χιλιομέτρων που ενισχύει την κριτική για την έλλειψη έντασης και φυσικής κατάστασης της ομάδας του Κάρλο Αντσελότι.
Μια επαναλαμβανόμενη αδυναμία
Η εικόνα δεν ήταν διαφορετική στον πρώτο αγώνα στο Λονδίνο, όπου η Άρσεναλ είχε καλύψει 113,9 χιλιόμετρα, 12,7 περισσότερα από τα 101,2 της Ρεάλ. Η διαφορά αυτή είχε αποτελέσει βασικό σημείο κριτικής, καθώς οι «κανονιέρηδες» του Μικέλ Αρτέτα κυριάρχησαν με την πίεση και την κίνηση τους, πετυχαίνοντας τρία γκολ. Στη ρεβάνς, η Ρεάλ μείωσε τη διαφορά, αλλά παρέμεινε πίσω στη στατιστική της φυσικής απόδοσης, κάτι που φαίνεται να αποτελεί «κατάρα» για τη φετινή της πορεία στο Champions League. Ουσιαστικά δηλαδή, οι αντίπαλοι της Ρεάλ ήταν σαν να αγωνίζονταν με παίκτη παραπάνω!
Η φετινή σεζόν ήταν ιδιαίτερα απογοητευτική για τη Ρεάλ στη διοργάνωση, με την ομάδα να καταγράφει ρεκόρ έξι ηττών, από Λιλ, Μίλαν, Λίβερπουλ, Ατλέτικο Μαδρίτης και διπλή ήττα από την Άρσεναλ. Τα δύο παιχνίδια με τους Λονδρέζους έδειξαν ακόμα πιο ξεκάθαρα αυτό που ήταν εμφανές σε όλη τη διάρκεια της σεζόν. Η Ρεάλ Μαδρίτης έχει στις τάξεις της σούπερ σταρ με εξαιρετικό ταλέντο, αλλά αυτό δεν την κάνει καλή ομάδα.