Σύμφωνα με τα θύματα, ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ είχε στήσει ένα διεφθαρμένο σύστημα προκειμένου να κακοποιήσει σεξουαλικά τις υπαλλήλους του
ΗΚέιτ (ψευδώνυμο) ήταν μόλις 16 ετών όταν άρχισε να εργάζεται στα Harrods. Μια μέρα ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ την κάλεσε στο διαμέρισμά του.
Μέσα στην κατοικία του στο Park Lane, «προσπάθησε να με πιέσει να κάνω σεξ μαζί του», λέει η ίδια. «Προσπάθησε να είναι γοητευτικός… αλλά εγώ συνέχισα να λέω όχι». Τότε η διάθεση του αείμνηστου ιδιοκτήτη των Harrods άλλαξε και άρχισαν οι απειλές. «Θύμωσε, οι πόρτες ήταν κλειδωμένες και δεν μπορούσα να βγω έξω. Με βίασε».
Η Κέιτ δεν ένιωθε έτοιμη να πει την ιστορία της πριν από τη μετάδοση του ντοκιμαντέρ του BBC . Τώρα λέει ότι θέλει οι άνθρωποι να καταλάβουν τι τέρας ήταν ο Φαγιέντ και η μαρτυρία της ρίχνει περισσότερο φως στο διεφθαρμένο σύστημα της εταιρείας, το οποίο έκτοτε πουλήθηκε σε νέους ιδιοκτήτες.
Η Κέιτ είναι μία από τα εκατοντάδες θύματα του Αλ Φαγιέντ. Θυμάται τους γιατρούς που πραγματοποίησαν στενές ιατρικές εξετάσεις στο προσωπικό.
«Υπήρχε ένα ολόκληρο σύστημα για να διευκολυνθεί αυτό», λέει ο Dean Armstrong KC, ένας από τους δικηγόρους που εκπροσωπούν ορισμένα από τα φερόμενα θύματα. Πώς λειτουργούσε το σύστημα;
Λίγο αφότου άρχισε να εργάζεται στο Harrods η Κέιτ, ο Φαγιέντ της έκανε ακατάλληλες ερωτήσεις σχετικά με το αν είχε αγόρι ή αν ήταν σεξουαλικά ενεργή.
Δεν θυμάται την απάντησή της, αλλά λέει ότι ο Φαγιέντ είχε άλλους τρόπους να βρει τις απαντήσεις που ήθελε. «Ήταν οργανωμένο για μένα να δω τη Δρ Ann Coxon από μια ιατρική εταιρεία», λέει η Kate. «Μου πουλήθηκε ως προνόμιο της εργασίας στο γραφείο του προέδρου». Λέει ότι η Δρ Coxon της ζήτησε να κάνει ένα τεστ για σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του HIV. «Εξήγησα ότι δεν ήμουν ακόμα σεξουαλικά δραστήρια, και επομένως ήταν περιττό», λέει, προσθέτοντας ότι οι ανησυχίες της εξαφανίστηκαν.
Πίσω στο γραφείο, ο Φαγιέντ ζήτησε να δει την Κέιτ. Λέει ότι άρχισε να συζητά τις προσωπικές λεπτομέρειες της ιατρικής της εξέτασης και αμφισβήτησε πως δεν είχε προηγούμενες σεξουαλικές επαφές. Η Κέιτ πιστεύει ότι οι ιδιωτικές πληροφορίες που δόθηκαν στον Φαγιέντ ήταν ζωτικής σημασίας για να καταστεί δυνατή η κακοποίηση που υπέστη. «Η Δρ Κόξον του είχε δώσει τις ξεκάθαρες απαντήσεις που χρειαζόταν».
Η Κέιτ λέει ότι στη συνέχεια βιάστηκε από τον Φαγιέντ.
Άλλες γυναίκες που λένε ότι δέχθηκαν επίθεση από τον Φαγιέντ ονομάζουν τη γιατρό της εταιρείας Harrods εκείνη την εποχή, Wendy Snell, η οποία διενεργούσε παρόμοιες εξετάσεις. Η Δρ Snell πέθανε όμως η Δρ Κοξόν παραμένει εγγεγραμμένη στο Γενικό Ιατρικό Συμβούλιο και αρκετές γυναίκες λένε ότι σκοπεύουν να υποβάλουν επίσημη καταγγελία για εκείνη στη ρυθμιστική αρχή.
Η Lindsay, η οποία εργαζόταν στα Harrods τη δεκαετία του 1990 και λέει ότι ο Φαγιέντ προσπάθησε να τη βιάσει, πιστεύει ότι οι ιατρικές της εξετάσεις οργανώθηκαν από έναν από τους ανώτερους προσωπικούς του βοηθούς.
«Νιώθω ότι μας στρατολόγησε για αυτόν τον σκοπό, και μόνο γι αυτόν τον σκοπό» λέει η Lindsay.
Η Ταμάρα, η οποία εργαζόταν επίσης στο γραφείο του προέδρου τη δεκαετία του 1990, είπε στο BBC: «Ο Μοχάμεντ είχε τέτοιου είδους τρόπο λειτουργίας κάθε μέρα. Τηλεφωνούσε σε έναν ανώτερο βοηθό και ρωτούσε ποιες κοπέλες δούλευαν εκείνη την ημέρα και μετά μια από εμάς θα καλούνταν στο γραφείο του».
«Θυμάμαι ότι το τηλέφωνο της PA θα χτυπούσε», λέει η Νατάσα, ένα ακόμα θύμα. «Τότε γύριζε σε μια από εμάς και έδειχνε και έστελνε μία από εμάς στο διαμέρισμα».
Η κλήση θα γινόταν με το πρόσχημα να κατεβάσουν τον χαρτοφύλακα του Φαγιέντ στον ανελκυστήρα, λένε οι γυναίκες. Η Tamara είπε ότι, στην πραγματικότητα, «θα ήσουν μόνη σε αυτό το γραφείο και θα ήταν η ευκαιρία του να σε ψηλαφίσει, να σε κακοποιήσει».
Ορισμένοι από τους ανώτερους προσωπικούς βοηθούς και τους γιατρούς έπαιξαν ρόλο σε αυτό που ο κ. Άρμστρονγκ, ο δικηγόρος των θυμάτων, αποκάλεσε «σύστημα προμηθειών». Αλλά η έρευνά μας δείχνει ότι άλλοι συμμετείχαν στη διατήρηση της σιωπής γύρω από τις επιθέσεις.
Ο Φαγιέντ προστατευόταν πάντα από του προσωπικούς φρουρούς που είχε. Η δουλειά τους ήταν να μείνουν κοντά του. Η έρευνά μας δείχνει ότι ορισμένοι από αυτούς έγιναν μάρτυρες στιγμών λίγο πριν και μετά από κάποιες από τις επιθέσεις. Μερικές από τις γυναίκες αφηγούνται πώς οι φύλακες τις συνόδευσαν μέχρι το διαμέρισμα του Φαγιέντ.
Μια άλλη, η Σάρα, λέει ότι αφού αντιστάθηκε στην απόπειρα επίθεσης του Φαγιέντ, ένας από τους στενούς φρουρούς του εμφανίστηκε από το πουθενά όταν επέστρεφε σπίτι από το δείπνο με τον φίλο της.
«Πίστευα ότι επειδή είχα πει όχι στον Μοχάμεντ, απλώς με παρακολουθούσαν για να σιγουρευτούν ότι δεν το έλεγα σε κανέναν. Αυτό με έκανε να φοβάμαι ακόμη περισσότερο», λέει.
Ο Άλαν λέει ότι γνωρίζει μια περίπτωση όπου ο Τζον Μακναμάρα, πρώην ανώτερος αξιωματικός της Μητροπολιτικής Αστυνομίας που ήταν τότε επικεφαλής της ασφάλειας στο Harrods, χτύπησε την πόρτα μιας γυναίκας και την απείλησε.
Το άρθρο του 1995 στο Vanity Fair – το οποίο έκανε ισχυρισμούς για σεξουαλική ανάρμοστη συμπεριφορά, ρατσισμό και παρακολούθηση του προσωπικού, αλλά όχι για σεξουαλική επίθεση – κατέληξε σε μήνυση συκοφαντίας από τον Φαγιέντ.