Εκατόμβες θυμάτων και πάνω από τα 200 δισ. δολάρια ήταν το κόστος των θεομηνιών, για χρονιά κλιματικής κατάρρευσης κάνει λόγο η Christian Aid
Η χρονιά που έφυγε διέψευσε τις Κασσάνδρες που προέβλεπαν καταρρεύσεις οικονομιών, χρηματιστηρίων και αγορών και όλοι εύχονται το ίδιο να συμβεί και το 2025, παρότι η θεωρία των οικονομικών κύκλων είναι αμείλικτη. Αντίθετα, το 2024 περίσσεψαν δυστυχώς οι θεομηνίες.
Οι λεγόμενες «φυσικές καταστροφές», που τις τελευταίες δεκαετίες δεν είναι και τόσο φυσικές βέβαια, διότι οφείλονται ως επί το πλείστον στην καταστροφή της φύσης από τον άνθρωπο.
Εν πάση περιπτώσει, οι θεομηνίες που έπληξαν το 2024 στον πλανήτη προκάλεσαν ζημιές το κόστος των οποίων ξεπέρασε τα 200 δισ. δολάρια, σημειώνει σε έκθεσή της η Christian Aid.
Μόνο οι καταιγίδες που σάρωσαν από τον Ιανουάριο έως το Σεπτέμβριο πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ και βέβαια ο καταστροφικός τυφώνας Milton που έπληξε τη χώρα τον Οκτώβριο, προκάλεσαν ζημιές τουλάχιστον 120 δισ. δολαρίων. Πρόκειται όμως για μια εξόχως καταστροφική χρονιά, που η βρετανική Μη Κυβερνητική Οργάνωση χαρακτηρίζει «έτος κλιματικής κατάρρευσης».
Η ασφάλιση των πλουσίων
Η Christian Aid, όπως και οι μεγάλες αντασφαλιστικές εταιρείες Swiss Re και Munich Re που συνηθίζουν να ανακοινώνουν στα τέλη κάθε χρονιάς το κόστος των θεομηνιών που έπληξαν τον πλανήτη, αναφέρονται στο ασφαλιστικό κόστος των καταστροφών. Στις ζημιές που υπέστησαν περιουσιακά στοιχεία τα οποία οι ιδιοκτήτες τους τα είχαν ασφαλίσει έναντι κινδύνων.
Πρόκειται για μια πρακτική διαδεδομένη στις πλούσιες χώρες του πλανήτη. Στον λεγόμενο «αναπτυσσόμενο κόσμο» το κόστος των ασφαλίσεων είναι απαγορευτικό και ως εκ τούτου το κόστος των φυσικών καταστροφών ανυπολόγιστο.
«Οι οικονομικές επιπτώσεις είναι γενικά υψηλότερες σε απόλυτες τιμές στις χώρες υψηλού εισοδήματος. Η οικονομική αξία των υποδομών και της στέγασης είναι γενικά μεγαλύτερη, το κόστος ζωής είναι υψηλότερο και πολύ συχνά καλύπτεται ασφαλιστικά από κινδύνους. Η κάθε ζημιά είναι επομένως υπολογίσιμη με χρηματοοικονομικούς όρους. Από την άλλη, ο αριθμός των θανάτων είναι γενικά υψηλότερος στις φτωχές χώρες του πλανήτη», σημειώνεται στην εισαγωγή της έκθεσης της Christian Aid.
Οι εκτιμήσεις της έκθεσης βασίζονται μόνο στις ασφαλισμένες ζημίες. Το πραγματικό οικονομικό κόστος είναι ακόμη υψηλότερο αν συνυπολογίσει κανείς παραδείγματος χάρη τις απώλειες της αγροτικής παραγωγής ή τις καθυστερήσεις στο διαμετακομιστικό εμπόριο. Επίσης το κόστος από την απώλεια ανθρώπινων ζωών συχνά δεν υπολογίζεται», υπογραμμίζει η ΜΚΟ.
Οι καταγραφές
Οι περισσότερες από τις καταστροφές που καταγράφτηκαν αποτελούν μεμονωμένα γεγονότα, όπως οι πιο πρόσφατες φονικές πλημμύρες στη Βαλένθια της Ισπανίας ή η καταιγίδα Boris που σάρωσε την Κεντρική Ευρώπη τον Σεπτέμβριο. Σε δύο περιπτώσεις, τις πλημμύρες στην Κίνα και τις τροπικές καταιγίδες στις ΗΠΑ, η καταγεγραμμένη καταστροφή αναφέρεται σε «πολλαπλές και ομαδοποιημένες καταιγίδες και πλημμύρες».
Οι καταιγίδες που σάρωσαν τις Ηνωμένες Πολιτείες από τον Ιανουάριο έως τον Σεπτέμβριο καθώς και ο τυφώνας Milton που έπληξε τη χώρα τον Οκτώβριο κόστισαν τουλάχιστον 120 δισεκατομμύρια δολάρια. «Ο Milton είχε αρχικά εκτιμηθεί στην κατηγορία 5 προτού υποβιβαστεί στην κατηγορία 1 αφού είχε προκαλέσει ήδη 25 θανάτους ανθρώπων, τους περισσότερους στη Φλόριντα», αναφέρεται στην έκθεση.
Ο τυφώνας Helena που άφησε πίσω του 232 νεκρούς στην Κούβα, στο Μεξικό και στις Ηνωμένες Πολιτείες το διάστημα από 25 έως 28 Σεπτεμβρίου, κόστισε τουλάχιστον 55 δισεκατομμύρια δολάρια. Ακολούθησαν σε ασφαλιστικό κόστος οι πλημμύρες στην Κίνα τον Ιούνιο και τον Ιούλιο, ο απολογισμός των οποίων ήταν 15,6 δισ. δολάρια σε ζημιές αλλά και 315 απώλειες ανθρώπινων ζωών.
Στην Ασία ο τυφώνας Yagi προκάλεσε περισσότερους από 400 θανάτους στη Βιρμανία και σχεδόν 350 θανάτους στο βόρειο Βιετνάμ στα μέσα Σεπτεμβρίου, αναγκάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους των πληγεισών περιοχών να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Ο τυφώνας προκάλεσε επίσης θύματα στη βόρεια Ταϊλάνδη, στις Φιλιππίνες και στην Κίνα. Το εκτιμώμενο κόστος των καταστροφών είναι 12,6 δισ. δολάρια. Ο Yagi ήταν ισοπεδωτικός, αλλά έπληξε αναπτυσσόμενες χώρες και κατέστρεψε μη ασφαλισμένα περιουσιακά στοιχεία.
Το δράμα της Βαλένθια
Στο Μεξικό, στις ΗΠΑ και επίσης σε αρκετά νησιά της Καραϊβικής η τροπική καταιγίδα Beryl άφησε πίσω της συνολικά 70 θανάτους και ζημιές τουλάχιστον 6,7 δισ. δολαρίων. Στην Ευρώπη η καταιγίδα Boris, που προκάλεσε το θάνατο 26 ανθρώπων, σάρωσε την Αυστρία, τη Δημοκρατία της Τσεχίας, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Ουγγαρία και στοίχισε περί τα 5,2 δισ. δολάρια στις ασφαλιστικές εταιρείες.
Ανάλογο ήταν το κόστος των ζημιών που προκάλεσαν οι πλημμύρες και στην επαρχία του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ της Βραζιλίας τον περασμένο Απρίλιο και Μάιο. Ο απολογισμός όμως σε ανθρώπινες ζωές ήταν πολύ πιο βαρύς, καθώς έχασαν τη ζωή τους 183 άνθρωποι.
Τον Ιούνιο πλημμύρες έπληξαν τη Βαυαρία και το κρατίδιο της Βάδης-Βιρτεμβέργης στη Γερμανία, με κόστος λίγο λιγότερο από 4,5 δισ. δολάρια και έξι θανάτους. Πολύ βαρύτερος, 224 νεκροί, ήταν ο απολογισμός των πλημμυρών που έπληξαν στα τέλη του περασμένου Οκτωβρίου στην Ισπανία την πόλη της Βαλένθια και την ευρύτερη περιοχή. Το ασφαλιστικό κόστος των πλημμυρών στην Ισπανία ήταν λίγο μικρότερο από εκείνο των πλημμυρών στη Γερμανία, φθάνοντας στα 4,22 δισ. δολάρια.
Πηγή: ΟΤ