Το ζευγάρι από το Ρέθυμνο, αχώριστο για πάνω από 60 χρόνια, αποχαιρετά η τοπική κοινωνία – Συγκινεί το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του ανιψιού τους – «Στις χαρές, στις λύπες, πάντα πρώτοι»
Μια υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο φτάνει στην τελική της πράξη την Τετάρτη 4 Ιουνίου, καθώς η κηδεία του Μιχάλη και της Μαρίας Παρασκάκη θα τελεστεί στις 17:00, στον Ιερό Ναό Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Χριστού, στα Σκουλούφια του Δήμου Ρεθύμνης.
Το αγαπημένο ηλικιωμένο ζευγάρι, που υπήρξε αχώριστο για πάνω από έξι δεκαετίες, έχασε τη ζωή του με τραγικό τρόπο στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, σε μια οικογενειακή τραγωδία που έχει προκαλέσει βαθύ σοκ στην τοπική κοινωνία αλλά και ευρύτερα στη χώρα.
Ο ανιψιός του ζευγαριού Νίκος Παρασχάκης, με ένα συγκλονιστικό μήνυμα τους αποχαιρετά:
«”Ο καλός ο θείος…”
Έτσι σε έλεγα όταν ήμουν μικρός και ερχόσασταν στο σπίτι στο Μελιδόνι να δεις τον αγαπητό σου πρώτο εξάδελφο, όπως έλεγες τον πατέρα μου, και όλη την οικογένεια! Και μάλιστα στο παιδικό μου μυαλό τον είχα δικαιολογήσει τον τίτλο που σου είχα δώσει.
Και όταν πέρασαν τα χρόνια στο είπα κιόλας και το γελάσαμε πολύ. Και ο λόγος ήταν ότι κάθε μα κάθε φορά έφερνες μαζί σου αυτές τις σοκολάτες τις Παυλίδης με το κεράσι μέσα, που μου άρεσαν πάρα πολύ. Και στο φεύγα κάθε φορά και χαρτζιλίκι. Ο ενθουσιασμός μου όμως ήταν για τις σοκολάτες και όχι για το χαρτζιλίκι.
Ήσουν πάντα με το χαμόγελο, πάντα όμως, ό,τι και να σου συνέβαινε, έριχνες ένα χαμόγελο και όλα έφευγαν. Τη θεία τη Μαρία πάντα στα μάτια την κοιτούσες, και αυτή εσένα. Πάντα ήθελε την άποψή σου, πάντα σε ρώταγε, και εσύ πάντα της απαντούσες πάλι με το χαμόγελο.
Την αγαπούσες και σε αγαπούσε πάρα πολύ, και αυτό φαινόταν πολύ καθαρά. Παντού μαζί της, παντού. Και όταν για κάποιο λόγο δεν ήταν μαζί σου, έλεγες: “Εγώ θα πρέπει να φύγω γιατί το Μαριώ είναι μοναχό.”
Την οικογένεια την είχες ψηλά, και ήσουν περήφανος για το επίθετό μας! Έψαχνες τις ρίζες μας, τους συγγενείς μας, τα έκανες κουβέντα με τον πατέρα μου και τον θείο μου, και εγώ απλά σας άκουγα.
Είχες αξίες και όλος ο κόσμος είχε να πει έναν καλό λόγο για σένα! Και η θεία η Μαρία σε καμάρωνε! Έτσι το έβλεπα στα παιδικά μου μάτια αλλά και αργότερα όταν μεγάλωσα.
Πάντα ήσασταν παρόντες. Στις χαρές, στις λύπες, σε όλα. Πάντα πρώτοι! Δεν θυμάμαι να πέρασε μέρα της γιορτής μου και να μην με πάρεις τηλέφωνο να μου πεις χαρακτηριστικά:
“Νικολιό μου χρόνια πολλά, άντρα μου!”
Θα μπορούσα να γράφω ώρες για εσάς, αλλά νομίζω αρκετά. Τα υπόλοιπα θα τα κρατήσω στη μνήμη μου.
Μας ξαφνιάσατε όλους μας. Μας αφήσατε μια βαθιά οδύνη, με τον τρόπο που επιλέξατε, μαζί με τη θεία τη Μαρία, να φύγετε από αυτόν τον κόσμο για το μακρινό ταξίδι στο φως.
Αλλά τώρα που το σκέφτομαι πιο καθαρά, δεν θα μπορούσες να ζήσεις χωρίς αυτήν και αυτή χωρίς εσένα.
Καλοτάξιδος να είσαι καλέ μου θείε Μιχαλένιο, καλοτάξιδη καλή μου θεία Μαρία! Εύχομαι ο Θεός να κάνει μια εξαίρεση με τον τρόπο που κρίνεται το φευγιό σας, και να σας έχει μαζί και στην αιώνια ζωή…».
ΠΗΓΗ neakriti.gr